ती शिरिषका फूलहरु

- मुना निश्चल

कुदृष्टिका उदगारहरुले
लुट्यो भन्थे
कोपिलामै उन्मातहरु
भाच्चिएछन् इच्छा आकाङ्क्षाहरु
फक्रिदै फक्रिएनन्
ती शिरिषका फूलहरु ।

बेमौसमी तुषाराहरु
कालरात्री र हुस्सुहरु
परास्तका ज्यादती बोकेर
भर्भराइरहेका अंकुरणहरु
मुकाबिलाको मैदानभित्रै
रहरहरु अतिक्रमणमा पर्यो भन्थे
कक्रिएछन् इच्छा आकाङ्क्षाहरु
फक्रिदै फक्रिएनन्
ती शिरिषका फूलहरु ।

प्रपंचको बर्बरताभित्र
अत्याचारको विमती
आक्रोशका ज्वालामुखीहरु
पल-पल सल्किरहेछन्
परिपरिका फूलहरु
लत्रिएछन् इच्छा आकाङ्क्षाहरु
फक्रिदै फक्रिएनन्
ती शिरिषका फूलहरु ।

कालरात्रीहरु

-अपराजिता

कालरात्रीहरुले जगड्नु जगडिसके
अब बिहानीलाई जगडबन्दी गर्न नखोज
नत्र भयानक हुनेछ
जहाँ उज्यालोको ठाउँ छैन
त्यहाँ नै क्रान्ति छाउने छ
जहाँ समानता छैन
त्यहाँ नै भोकाको शासन आउने छ
जहाँ सम्मानको पाठ सिकाइदैन
त्यहाँ संघर्षको मू्ल फुट्नेछ ।

तिम्रो मृत्यु नजिक छ
सावधान कालरात्रीहरु !
अब रात छिट्टै घाममा परिणत हुँदैछ
न्यायलाई पल्टाउन खोज्ने ती हत्केलाहरुलाई
नयाँ बिहानीले चुनौती दिदैछ ।

अब सोच्न बन्द गर
तिमीहरुकॊ स्मरण सक्ति हराइसक्यो
अब सोच्ने पालो हाम्रो
केवल हाम्रो
नयाँ विगुल बज्नेछ
विश्व नै एक बन्ने छ
फेरि एउटा आमाको जन्म हुनेछ
सपुतको प्रशंसा जताततै फैलनेछ
र उदाउनेछ एउटा नयाँ युग ।

घुम्ने मेच पनि रै'छ

-विपल बोयुङ

कति ठूलो सुन्दर महल तिम्रो त नावै राम्रो
घुम्ने मेच पनि रै'छ तिमी बस्ने ठावै राम्रो

घुसखोरी जे गरे'नि देश प्रेम छ भाषणमा
धेरै पाले पहरा छ तिमी बस्ने गावै राम्रो

विकासभित्रै पर्छ नि त्यो भ्रष्टाचार पनि
तस्करीलाई लुकाउने तिम्रो त दावै राम्रो

गाँस बासको मीठो आश दिएकै छौ विपत्तिमा
दुवै हात लड्डु मिल्ने तिम्रो त भावै राम्रो

जनताको सेवामा त त्यसै पेट लाग्दो रै’छ
धेरै ब्याज पकाउने तिम्रो त सावै राम्रो