प्रिय मान्छे

- नाकिमा

सधै-सधैको लागि टाढा भएको छ प्रिय मान्छे
सम्झनामा मात्र अब रहको छ प्रिय मान्छे

खोसिएको खुसी खोज्ने सपना थियौ धेरैधेरै
सपना ती अधुरै छाडी गएको छ प्रिय मान्छे

पीरै-पीरको भारी बोक्थ्यो भोगाइको उकालीमा
लाखौं चोट जिन्दगीमा सहेको छ प्रिय मान्छे

एक्कासि आकाश रोयो, डाँडामाथि डुब्यो घाम
हुरीसँगै उतैतिर बहेको छ प्रिय मान्छे

'सुनौला ती सपनाहरु पूरा गरी छाड्नू छोरा'
जानेबेला यस्तो कुरा कहेको छ प्रिय मान्छे