बिरे

अविनाश भट्टराई

मलाई चिन्नु भयो हजुर?

उही क्या त, म बिरे  ।

पोहोर आउनु भाथ्यो'नि हाम्रो गाउँ

चुनाउको बेला

खेत देखाएको थिएँ बाढीले बगाएको 

छाप्रो चैँ पहिरोले पुर्यो भनेको थिएँ

जहान गुमाएँ मैले त्यही पहिरोमा

भनेको थिएँ-

दिन काटेको छु हेरेर रित्तो बगर 

रात काटेको छु ओढेर प्लाष्टिकको छानो    

"पछि शहरमा भेट्नु, व्यवस्था गरिदिउँला"

भन्नु भएको थियो नि

हो, म त्यही बिरे हुँ हजुर

म त्यही बिरे हुँ

काम -भारी बोक्ने ।

अझै चिन्नु भएन ? 

चुनाउ जितेपछि तपाईले

मेरै रगत त लाउनु भएको थियो नि निधारभरी

हरेक साँझबिहान

चौलिनुहुन्छ चामल मेरै पसिनाले 

बिरामी हुँदा तपाईं

पानी होइन मेरै पसिना चढाएका थिए डाक्टरले

तपाईंले पिउने 'रेड लेवेल' कि के रक्सी छ नि

मिसिएको छ त्यहाँ मेरै एकमुठी रगत    

तपाईंको मोटो सुनको सिक्रीमा

टाँसिएको छ मेरै पहेँलो छाला

हेर्नुस् त मेरो पिठ्यू !  

भारी बोक्दा बोक्दा

तपाईं चढ्ने मोटरको पांग्राजस्तो छ

यी हेर्नुस् त थाप्लो !

नाम्लो लाउँदा लाउँदा एक इन्चि तल धसेको छ

अब तपाईंले नचिने

मलाई मोदीले चिन्छन् ?

यो पटक तपाईंसँग

चामल र छानो माग्न आएको हुइन

'म यो देशको के हुँ ?' जवाफ खोज्न आएको हुँ ।