Mar 23, 2015

बाटोहरु








नमन अणु

बाटोहरु- माकुराको जालो भई नागबेली लाहरा जस्तै जेलिएका छन् हातको किरिङमिरिङ रेखाहरु झैँ फिँजिएर
यसरी कहाँदेखि कहाँसम्म पुगेर अन्त्य भएका छन् त्यो मलाई पनि यकिन थाहा छैन
सदियौँदेखि- बगाउँदै मोतीको दाना यही बाटो भएर भरिया दाइ ढाकर र टेकुवासंग रमाउँछ र कहाँ निर पुगेर जिन्दगीको भारी बिसाउँछ त्यो पनि मलाई यकिन थाहा छैन
महान विचार बोकेर हजारौं जात्रीहरु, दिनहुँ यही बाटो- राजमार्ग भएर जान्छन् पृथ्वीको कुन भू-भागमा पुगेर थकित गन्तव्यको पाइलाहरु अन्त्य हुन्छन् त्यो पनि मलाई यकिन थाहा छैन
म जन्मेको यतिका वर्ष हुँदा पनि अबुझ छु  
अब, नसोध्नू मलाई यो बाटो कहाँ जान्छ भनेर
पूर्खाहरुलाई सोध्दा भन्छन् यो बाटो युगौँ-युगदेखि हामीले थाहा पाएदेखि यहीँ छ
मेरो अनुमानमा- आदिम दिनहरुमा नै यो बाटो खोस्रेको हुनुपर्छ हाम्रै पूर्खाहरुले र त बामे सरिरहेको छ निरन्तर-निरन्तर हाम्रो जिन्दगीको हर सफरहरु...

No comments:

Post a Comment