मेरो रङ

अनिल किराती

                         
मलाई रङ दल्ने कोसिस नगर्नु

तिमीजस्तो म छेपारो रङ होइन
म झण्डाहरुको रङ पनि होइन
म मनोवादहरुको रङ झन् होइन
म उमेरको मात्र पनि रङ होइन
म छालाको रङ त हुँदै होइन

म त बलिदानी रङ हुँ
नपत्याए नियाल्नु मेरो आँखामा
देख्नेछौ मेरो पुर्खाहरुको वीरता नाचिरहेको

म त गहुँगोरो रैथाने रङ हुँ
नपत्याए छाम्नु मेरो हत्केला
भेट्नेछौ ढुङ्गा फुटाउँदाको पसिनाको तातो झुप्पा

म त माटो रङ हुँ
नपत्याए हेर्नु मेरो पाइताला
देख्नेछौ चिराहरुमा आदिम इतिहास

म त पानी रङ हुँ
रङ्गाउन पनि
पखाल्न पनि सक्ने
नपत्याए चोभलिनु मभित्र एकपटक
थाहा पाउनेछौ तिमीले आफ्नो रङ

म त ऐना रङ हुँ
देखिन र देखाउन सक्ने
नपत्याए उभिनु मेरो सामुन्ने
परिचित हुनेछौ तिमी आफ्नै अनुहारसित

अब मलाई
गुराँसको रङले मात्र बाँच्न पुग्दैन
सगरमाथाको रङले मात्र हाँस्न पुग्दैन
पृथ्वीनारायण, जंगबहादुर र बुद्धको रङमा मात्र रम्दिन अब म
सिम्रीकको रङमा मात्र अडिदैन मेरो निधार
मन्दिरको रङले मात्र पूरा गर्दैन मेरो सपना
राजकीय रङले मात्र समेट्दैन मेरो कहानी
मेरो त आफ्नै रङ छ
म त मौलिक रङ हुँ आफैं
प्राकृतिक रङ - आदिवासी रङ ।